Saramaccaanse delegatie leert van Greenpeace en overhandigt vredesverdrag aan Nederlandse politicus

Gepubliceerd op 20/09/2024 06:00 in Binnenland

Een groep Saramaccaners uit Suriname is momenteel in Nederland om te leren van Greenpeace hoe zij effectiever kunnen protesteren tegen ontbossing en goudwinning in hun leefgebied. De Saramaccaners, die in het binnenland van Suriname wonen, hebben al vele protesten gevoerd, maar tot nu toe hebben deze niet het gewenste resultaat opgeleverd.

Noris Bannafoo (31) uit het dorp Baikutu in het district Brokopondo is een van de deelnemers die hoopt te leren van de ervaring van Greenpeace. Hij benadrukt dat de ontbossing een negatieve invloed heeft op hun voedselvoorraad en dat hun kostgronden worden geplunderd door dieren.

De zwakke economische positie van Suriname heeft ervoor gezorgd dat het land steeds meer afhankelijk is geworden van houtkap en goudwinning. Dit heeft geleid tot schendingen van de rechten van inheemse volkeren, zoals vastgesteld door het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten in 2007.

Rudi van Kanten, onderzoeker en directeur van Tropenbos Suriname, legt uit dat de regels voor duurzame houtkap vaak niet worden nageleefd, wat leidt tot bosverarming en verstoring van de biodiversiteit. De ongecontroleerde goudwinning heeft ook negatieve gevolgen voor het ecosysteem, zoals troebel water in de kreken en het vrijkomen van chemische middelen.

Vandaag is het precies 262 jaar geleden dat Nederland een vredesverdrag met de Saramaccaners sloot, waarin de vrijheid en het leefgebied van de Saramaccaners werden erkend. Dit verdrag, hoewel niet grondwettelijk vastgesteld, ligt nog steeds in het Nationaal Archief in Den Haag. Bannafoo overhandigde symbolisch een kopie van dit verdrag aan Tweede Kamerlid Danielle Hirsch van GroenLinks om aandacht te vragen voor de levensomstandigheden van de Saramaccaners in Suriname.

Op deze manier hoopt Bannafoo dat Nederland de kwestie beter op de agenda kan zetten bij de Surinaamse overheid.