Behandeling na 25 jaar cel: heeft tbs nog wel zin?

Gepubliceerd op 27/11/2024 23:00 in Binnenland

Een rechter heeft vandaag Donny M., de veroordeelde moordenaar van een negenjarige jongen, een gevangenisstraf van 25 jaar opgelegd, gevolgd door tbs met dwangverpleging. Er wordt echter getwijfeld aan de effectiviteit van een behandeling na een dergelijk lange straf.

Donny M. bekende het ontvoeren, drogeren en doden van het slachtoffer Gino. Daarnaast werd hij schuldig bevonden aan het bezit en verspreiden van kinderporno en het plegen van ontucht met een andere jongen. De rechters oordeelden dat vanwege de stoornissen van M. er een "matig tot hoog" risico is dat hij opnieuw de fout in gaat en daarom tbs noodzakelijk is voor een verantwoorde terugkeer in de maatschappij.

Deskundigen en tbs-instellingen zijn echter van mening dat het behandelen van psychische patiënten na meer dan twintig jaar cel moeilijk is. Mensen die lang in de gevangenis zitten, verharden vaak en raken mentaal afgestompt. Hierdoor wordt het lastig voor hen om verantwoordelijkheid te nemen voor hun leven en daden en om zich kwetsbaar op te stellen.

Er wordt gepleit voor een behandeling aan het begin van een lange straf, in plaats van na het uitzitten van een lange celstraf. De combinatie van een lange gevangenisstraf met tbs wordt de laatste jaren vaker opgelegd door rechters, mede vanwege uitspraken van het Europees Hof dat gevangenen uitzicht op vrijheid moeten hebben.

Om het systeem effectiever te maken, zouden tbs-patiënten al tijdens de gevangenisstraf behandeld moeten worden. Momenteel zijn gevangenissen hier echter nog niet op ingericht. Experts erkennen dat tbs hervormd moet worden om effectiever te kunnen worden ingezet en ongewenste situaties te voorkomen.