Minister van Asiel en Migratie bezoekt Denemarken voor inspiratie over streng asielbeleid

Gepubliceerd op 24/09/2024 12:00 in Buitenland

Minister Faber van Asiel en Migratie (PVV) is momenteel in Denemarken om meer te leren over het strenge asielbeleid van het land, dat bekend staat als een van de strengste in Europa. Denemarken ontvangt dan ook weinig asielaanvragen.

Migratiedeskundige Thomas Gammeltoft Hansen van de Universiteit van Kopenhagen ziet een groeiende belangstelling van Europese landen voor het Deense beleid. De vraag die daarbij centraal staat is waarom zo weinig vluchtelingen asiel aanvragen in Denemarken.

Volgens Hansen is het lastig om één verklaring te geven, aangezien het beleid in Denemarken in de afgelopen tien jaar stapsgewijs aanscherpingen heeft ondergaan die gezamenlijk een versterkend effect hebben gehad. Veel van deze aanscherpingen zijn indirect.

Denemarken maakt gebruik van een opt-out op Europees asiel- en migratiebeleid, waardoor het land meer bewegingsvrijheid heeft dan andere EU-landen. Minister Faber heeft ook voor Nederland zo'n opt-out aangevraagd bij de Europese Commissie, maar dit zal op korte termijn niet gerealiseerd worden.

Het negatieve imago van Denemarken speelt ook een rol in het lage aantal asielaanvragen. Door jarenlang een streng asielbeleid te voeren, staat het land bekend als ongastvrij. Dit heeft geleid tot een daling in het aantal asielzoekers dat naar Denemarken komt.

Na de vluchtelingencrisis in 2015 heeft Denemarken het beleid opnieuw aangescherpt. Vluchtelingen die vanwege oorlog asiel aanvragen, worden beschouwd als een aparte groep die elk jaar of om het jaar opnieuw een tijdelijke verblijfsvergunning moeten aanvragen.

Het verhaal van het Syrische gezin Ajek uit Damascus illustreert de moeilijkheden van het Deense asielbeleid. Ondanks volledige integratie en succes op professioneel gebied, leven zij nog steeds met onzekerheid over hun verblijfsstatus.

Het strengere asielbeleid van Denemarken kan echter ook ongewenste neveneffecten hebben, zoals het moeilijker aantrekken van geschoolde arbeidskrachten en het onvoorspelbare gedrag van vluchtelingen bij het kiezen van een land om asiel aan te vragen.

De toekomst van gezinnen zoals dat van de Ajeks blijft onzeker, met de constante dreiging van aanscherpingen in het beleid.